ANNERSCHDER

Grammadig is net unser Ding.
die Kurpalz is do eige,
sie is en wahrer Sonderling.
des will ich hier mol zeige.

De Imperfekt is ganz tabu,
den könne mer net leide,
drum losse mer den ganz in Ruh
un dun den ganz vermeide.

Aa Genidiv der kummt net vor,
Dadiv dut ihn ersetze.
Es dät ääm wärklich weh im Ohr:
„dessen Fraa“ dut sich de Schnawwl wetze.
„Dem soi Fraa“, wie`s bei uns heeßt.,
die dut halt gern viel schneppere,
„dem soi Fraa“, wo alles weeß,
hot alsfort was zu bebbere.

Aa mim Akusadiv do ligge mer im Clinch,
den nimmt ma net so wichdisch.
Wonn ma  „en schääner Daag“ ääm winscht,
des finne mer ganz richdisch.

Die Ardiggl sin als ganz  verstellt:
Die Bach, der Mus, der Butter,
weh, wonn der Schoglad mol fehlt –
vergesse vun de Mudder.

Grammadig die is  kreizverkehrt
un annerscht wie bei annere,
trotzdem, sie is uns lieb un wert,
käänsfalls zu  unnerwannere.

                                                      Irma Springer
                                                             17.04.10